27 lutego 2020

Fitoterapia i in vitro – wspomaganie leczenia niepłodności ziołami

Fitoterapia i in vitro - jak zioła mogą wpłynąć na obszar płodności?

Bez względu na przyczynę niepłodności, oprócz leczenia podstawowego, zleconego przez lekarza, warto wspomagać swój organizm w sposób naturalny – zdrową dietą, odpowiednią ilością snu i regularną aktywnością fizyczną. Zioła, ze względu na swoje naturalne pochodzenie, wydają się być bezpiecznym sposobem wspomagania leczenia, jednak czy na pewno tak jest? Temat zgłębia Adrianna Barczyńska, dietetyczka z kliniki leczenia niepłodności InviMed w Katowicach.

Znanych jest wiele ziół stosowanych w celu poprawy płodności, jednak zawsze ich aplikowanie należy skonsultować z lekarzem, ponieważ w niektórych przypadkach mogą zaburzać działanie leków. Zioła mogą mieć różny wpływ na organizm, dlatego ich podawanie musi być zawsze przemyślane.

Ponieważ procedura leczenia niepłodności metodą in vitro wiąże się z terapią hormonalną, nie zaleca się w tym czasie stosowania ziół mogących mieć wpływ na gospodarkę hormonalną. Stosowanie ziół należałoby przerwać przed rozpoczęciem procedury lub skonsultować ich przyjmowanie z lekarzem prowadzącym.

Przed rozpoczęciem stymulacji hormonalnej można rozważyć stosowanie ziół, które będą miały działanie regulujące gospodarkę hormonalną, zmniejszające objawy zespołu napięcia przedmiesiączkowego oraz mające wpływ na redukowanie stanu zapalnego w organizmie.

Zobacz też: Dieta i in vitro – jak zwiększyć swoje szanse na powodzenie?

Bezpieczne zioła

Ponieważ badań na temat ziołolecznictwa w kontekście niepłodnościowym nie ma prawie wcale, lub ich wyniki nie dają jednoznacznych rezultatów, poniżej znajdują się tylko te zioła, które są uznane za bezpieczne.

Niepokalanek (vitex angus castus)

Jego pozytywny wpływ na regulację cyklu miesiączkowego został potwierdzony w badaniach. Oddziałuje na zmniejszenie wydzielania prolaktyny przez przysadkę. Badania wskazują także, że wyciąg z niepokalanka hamuje wydzielanie FSH i pobudza wydzielanie LH, wpływając w ten sposób na stężenie estrogenów i progesteronu. Niepokalanek wycisza dolegliwości związane z zespołem napięcia przedmiesiączkowego. Zaleca się go kobietom nie wymagającym leczenia hormonalnego. UWAGA! Niepokalanka nie należy łączyć z antykoncepcją hormonalną. Nie należy stosować niepokalanka w trakcie ciąży i karmienia piersią.

Dzięgiel chiński (dong quai)

Według producentów ma zastosowanie w przypadku nieregularnych miesiączek, łagodzi zespół napięcia przedmiesiączkowego oraz poprawia ukrwienie narządów płciowych. Dzięgiel chiński zalecany jest w przypadku endometriozy, w leczeniu bólów brzucha, zaparć oraz anemii (ze względu na zawartość witaminy B12 oraz kwasu foliowego). UWAGA! Nie należy łączyć go z preparatami przeciwzakrzepowymi ze względu na ryzyko wystąpienia krwawień. Nie powinien być stosowany w trakcie miesiączki. Nie należy go stosować w trakcie terapii hormonalnych, może zmniejszać skuteczność antykoncepcji hormonalnej.

Wiesiołek

Konkretnie olej z wiesiołka, może poprawiać ukrwienie oraz nawilżenie błon śluzowych i skóry. Z tego względu może być stosowany w przypadku suchości pochwy oraz dla poprawy jakości i zwiększenia ilości śluzu szyjkowego. Niestety, nie istnieją badania, które potwierdzają tę konkretną teorię. Najprawdopodobniej jest to wniosek wyciągnięty na podstawie potwierdzonego działania oleju z wiesiołka przy problemach z suchością skóry i egzemą.

Olej z wiesiołka zawiera kwas gamma linolenowy, który bierze udział w powstawaniu prostaglandyn przeciwzapalnych, może działać zatem wyciszająco na stany zapalne w organizmie. Mimo, że olej z wiesiołka nie wydaje się wpływać na stężenia hormonów, powinien być stosowany w umiarkowanych ilościach np. łyżeczka dziennie. UWAGA! Przeciwwskazaniem do stosowania jest padaczka. Ze względu na możliwe działanie rozrzedzające krew nie powinien być stosowany razem z lekami wpływającymi na krzepliwość krwi oraz przed zabiegami oraz operacjami.

Kalina śliwolistna i kalina koralowa

Ze względu na obecność kwasu salicylowego mogą łagodzić dolegliwości bólowe. Mają działanie przeciwskurczowe, uspokajające, przeciwbólowe i przeciwkrwotoczne.

Tarczyca bajkalska

Ma potwierdzone naukowo silne właściwości antyoksydacyjne. Działa uspokajająco, ułatwia zasypianie. Ma również działanie przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze, przeciwwirusowe i przeciwalergiczne. Jej właściwości będą szczególnie ważne dla kobiet zmagających się z endometriozą.

Pokrzywa zwyczajna

Napar z liści dostarcza wielu minerałów i przeciwutleniaczy. Ma działanie oczyszczające, moczopędne, przeciwzapalne i antybakteryjne. Podobne właściwości ma napar z liści malin.

Zobacz też: Dieta przed/po transferze zarodka – co jeść, aby zwiększyć szansę na sukces?

Ekspert

Mgr Adrianna Barczyńska

Absolwentka dietetyki na Śląskim Uniwersytecie Medycznym w Katowicach. Od maja 2017 roku współpracuje z kliniką InviMed Katowice, gdzie udziela indywidualnych konsultacji die-tetycznych i prowadzi warsztaty z zakresu diety propłodnościowej dla par starających się o dziecko.

Tagi:

Redakcja In Vitro Online

Jedyny poradnikowy portal o in vitro.

Klaudia Kierzkowska

2 stycznia 2023

Przed in vitro

Kiedy inseminacja a kiedy już in vitro?

Inseminacja i in vitro to popularne metody wspomaganego rozrodu, z których korzystają pary niemogące naturalnie zajść w ciążę. – fot. 123rf

Z problemem niepłodności boryka się nawet co piąta para w Polsce. Często, mimo wielomiesięcznych starań, kobiecie nie udaje się zajść w ciążę. Inseminacja i in vitro to popularne metody wspomaganego rozrodu, z których korzystają pary niemogące naturalnie zajść w ciążę. Co jest wskazaniem do inseminacji, a kiedy warto podejść do in vitro?

Inseminacja – kiedy warto ją wykonać?

Inseminacja domaciczna polega na bezpośrednim umieszczeniu w drogach rodnych kobiety, specjalnie przygotowanego męskiego nasienia. To jedna z prostszych i tańszych metod, na które decydują się pary zmagające się z niepłodnością.

Z procedury inseminacji mogą skorzystać osoby, które pomimo długich starań i dobrych wyników badań nie mają potomstwa. Metoda ta najczęściej wybierana jest w przypadku, gdy problemy znajdują się po stronie mężczyzny np. nieodpowiednie parametry nasienia (obniżona ilość, ruchliwość plemników).

Wskazaniem jest także wrogi śluz u kobiety, czyli taki, który zawiera przeciwciała niszczące nasienie i uniemożliwiające im przebycie przez kanał szyjki macicy. Inseminacji nie zaleca się przeprowadzać u kobiet z niedrożnością jajowodów, a także w przypadku bardzo słabych wyników nasienia.

~~Zobacz też: Inseminacja (IUI): jak się do niej przygotować, ile trwa i jak przebiega?~~

In vitro – kiedy warto je wykonać?

In vitro polega na zapłodnieniu komórki jajowej w laboratoryjnych warunkach, a następnie przeniesieniu zarodka do jamy macicy. Zapłodnienie pozaustrojowe in vitro ma najwyższą skuteczność spośród wszystkich dostępnych metod wspomaganego rozrodu.

Tego rodzaju zapłodnienie umożliwia pokonanie wielu barier będących przyczyną niepłodności np. niedrożność jajowodów. Zapłodnienie in vitro stosowane jest również u par, u których partner jest nosicielem wirusa HIV, a kobieta nie jest nim zarażona.

Skuteczność technik wspomaganego rozrodu

Niestety, żadna z metod nie daje 100 proc. pewności zapłodnienia. Skuteczność inseminacji wynosi do 15 proc. Prawdopodobieństwo zapłodnienia wzrasta nawet do 40 proc, gdy inseminacja zostaje przeprowadzona w kilku kolejnych cyklach.

Z kolei skuteczność zapłodnienia pozaustrojowego in vitro wynosi nawet do 44 proc. dla kobiet w wieku poniżej 35 lat i około 39 proc. dla kobiet między 35. a 39 rokiem życia. Powyżej 39 roku życia szanse maleją do 29 proc.

~~Zobacz też: In vitro – cena~~

Inseminacja a in vitro – koszt

Koszty zabiegu inseminacji oraz in vitro znacznie się od siebie różnią. Koszt inseminacji mieści się w przedziale od 600 do 1100 zł za jeden cykl zapłodnienia. W przypadku skorzystania z nasienia dawcy cena może wynosić nawet około 2 tys. złotych.

Z kolei koszt leczenia metodą in vitro wynosi od 6 do nawet kilkunastu tysięcy złotych – w zależności od badań dodatkowych, które muszą być przeprowadzone.

Tagi:

in vitro

inseminacja

zapłodnienie pozaustrojowe

Klaudia Kierzkowska

Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego, miłośniczka podróży, teatru i włoskiej kuchni.

Piotr Celej

23 stycznia 2023

In vitro

„Seksmisja” w realu? Dzieci będą się rodziły poprzez sztuczną macicę?

Świat nauki jest w szoku po obejrzeniu krótkiego filmu koncepcyjnego autorstwa mieszkającego w Berlinie Hashema Al-Ghaili, filmowca i biotechnologa. Jest w nim mowa o tym, że sztuczne macice mogą być „bezpieczną i bezbolesną alternatywą” naturalnego rodzenia dzieci w przyszłości.

Al-Ghaili wpadł na pomysł stworzenia sztucznej macicy EctoLife. Wideo pokazuje również, w jaki sposób „pierwsza na świecie sztuczna macica”, która wciąż jest tylko koncepcją, pozwala rodzicom na stworzenie dostosowanego dziecka. Macica jest w stanie wydać na świat do 30 000 dzieci rocznie.

Jak w Matrixie?

Ectolife pozwala niepłodnym parom począć dziecko i stać się prawdziwymi rodzicami własnego potomstwa. To idealne rozwiązanie dla kobiet, które miały chirurgicznie usuniętą macicę z powodu raka lub innych powikłań.

– wyjaśnia lektor prawie dziewięciominutowego animowanego filmu.

Sztuczna macica ma pomóc krajom, które cierpią z powodu spadku liczby ludności. Mowa tu o Japonii, Bułgarii i Korei Południowej. Według wideo obiekt będzie zasilany energią odnawialną i mieści 75 laboratoriów, z których każde wyposażone jest w do 400 „strąków wzrostu”.

Strąki zostałyby zaprojektowane tak, aby odtwarzały środowisko wewnątrz łona matki. Dodatkowo zawierają wiele czujników i skanerów do monitorowania wzrostu dziecka, z których dane byłyby dostępne dla rodziców na ich telefonach.

Co więcej, strąk wzrostu i ciągłe monitorowanie dziecka pozwoliłyby również rodzicom dowiedzieć się o wszelkich potencjalnych nieprawidłowościach genetycznych. Według wideo zapłodnienie in vitro zostałoby przeprowadzone przy użyciu nasienia i komórki jajowej w celu stworzenia, a następnie wybrania zarodka o najlepszej genetyce.

Film pokazuje również, w jaki sposób rodzice z „elitarnym pakietem” będą w stanie genetycznie zmodyfikować „dowolną cechę” swojego dziecka, od koloru włosów, wzrostu, odcienia skóry i koloru oczu, po nawet wyeliminowanie dziedzicznych chorób genetycznych i zwiększenie inteligencji.

Możesz edytować dowolną cechę swojego dziecka za pomocą szerokiego zakresu ponad 300 genów”, powiedziano w filmie. Dzieci byłyby wyjmowane za naciśnięciem jednego przycisku, a EctoLife zapewniało „bezpieczną i bezbolesną alternatywę”

– mówi Al-Ghaili.

Wielu komentujących zastanawiało się nad moralnym sensem takich rozwiązań. Nie brakuje porównań do „Matrixa”, gdzie maszyny wykorzystywały „produkcję” ludzi do wytwarzania energii.

Tagi:

EctoLife

in vitro

macia

Piotr Celej

Klaudia Kierzkowska

31 stycznia 2023

In vitro

In vitro – protokół krótki czy długi?

Wybór protokołu dokonywany jest przez lekarza, który bierze pod uwagę różne czynniki. – fot. 123rf

Pary podchodzące do zapłodnienia pozaustrojowego in vitro stają przed wieloma trudnymi decyzjami do podjęcia. Procedura in vitro poprzedzana jest stymulacją hormonalną jajników, co ma na celu uzyskanie optymalnej liczby komórek jajowych, które będą gotowe do zapłodnienia. Leczenie poprzedzane jest różnymi protokołami – najczęściej krótkim i drugim. Czym różnią się między sobą? Co warto o nich wiedzieć?

Protokół krótki – na czym polega?

Protokół stosowany przed zapłodnieniem pozaustrojowym in vitro dobierany jest w zależności od wskazań. W przypadku protokołu krótkiego, pełna procedura stymulacji hormonalnej przygotowująca do in vitro przeprowadzana jest w jednym cyklu miesięcznym.

Najczęściej 2 lub 3 dnia cyklu następuje stymulacja jajników przy pomocy gonadotropin, które powodują wzrost pęcherzyków jajnikowych. Lak ten podaje się w postaci zastrzyków.

Następnie, od 6 dnia stymulacji podaje się kobiecie antagonistów gonadoliberyny, za pomocą których kontrolowany jest wyrzut hormonu luteinizującego (LH), który ma wpływ na czas wystąpienia u kobiety owulacji.

Do 10-12 dnia cyklu kobieta poddawana jest regularnemu monitoringowi przez lekarza, który za pomocą badań USG oraz pomiarom stężenia hormonów kontroluje wzrost pęcherzyków jajnikowych.

W momencie, w którym pęcherzyk dominujący osiąga około 18mm, kobieta przyjmuje zastrzyk indukujący plik LH i ostateczne dojrzewanie komórek jajowych. Dwa dni później ma miejsce punkcja jajników.

~~Zobacz też: Krótki protokół przed in vitro~~

Długi protokół – na czym polega?

Jak sama nazwa wskazuje, czas trwania protokołu jest dłuższy, niż w porównaniu do protokołu krótkiego. Cała stymulacja in vitro trwa około 5-8 tygodni.

Długi protokół rozpoczyna się w cyklu poprzedzającym ten właściwy cykl miesiączkowy. Lekarz zaleca przyjmowanie doustnej antykoncepcji. Po 14 dniach od stosowania tabletek antykoncepcyjnych kobieta rozpoczyna przyjmowanie agonistów GnRh, a po kolejnych 14 dniach od rozpoczęcia stymulacji podawane są zastrzyki z gonadotropiną. Podczas całego protokołu, kobieta jest regularnie kontrolowana przez lekarza prowadzącego.

~~Zobacz też: Długi protokół in vitro – na czym polega i ile trwa?~~

Od czego uzależniony jest wybór protokołu?

Wybór protokołu dokonywany jest przez lekarza, który bierze pod uwagę głównie wiek kobiety, jej sytuację medyczną, a także wyniki badań hormonalnych.

Tagi:

długi protokół

in vitro

IVF

krótki protokół in vitro

zapłodnienie pozaustrojowe

Klaudia Kierzkowska

Absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego, miłośniczka podróży, teatru i włoskiej kuchni.

Przeczytaj również

Jak przygotować się do transferu zarodka?

Każdy transfer zarodków jest wyjątkowy, ale wszystkie obejmują planowanie, zastrzyki i zazwyczaj również pewne wzloty i upadki. Jak najlepiej się przygotować do tej procedury? Zapisz się do newslettera Twoje imię […]

Leki antydepresyjne a in vitro. Czy to bezpieczne połączenie?

Od pierwszego sukcesu IVF pod koniec lat 70. XX wieku, zapłodnienie in vitro (IVF) zmieniło postrzeganie płodności przez społeczeństwo i dało wielu osobom nadzieję na powiększenie rodziny. Czy przyjmowanie leków […]

Użycie zamrożonych zarodków to ryzyko nadciśnienia w ciąży?

Według badań opublikowanych w Hypertension, czasopiśmie American Heart Association, zapłodnienie in vitro (IVF) przy użyciu zamrożonych zarodków może wiązać się z 74% wyższym ryzykiem wystąpienia zaburzeń nadciśnieniowych w ciąży. To […]