Poronienie to zawsze trudne doświadczenie, zarówno pod względem psychicznym, jak i fizycznym. Stratę ciąży przeżywa się boleśnie, a często towarzyszy jej poczucie winy i złość. Niestety, poronienia zdarzają się dość często, bo aż u 15–20% kobiet. Dlatego po stracie ciąży warto zbadać przyczyny tego zdarzenia. Pozwoli to zminimalizować ryzyko kolejnych poronień lub poradzić sobie z problemem niepłodności.
Przyczyny poronień
Naukowcy wyróżniają kilka potencjalnych przyczyn poronień:
- Genetyczne – nieprawidłowości chromosomowe płodu, mutacje genowe
- Hormonalne – zaburzenia hormonów płciowych, tarczycy, przysadki, zespół policystycznych jajników
- Anatomiczne – wady macicy, mięśniaka, polipy, wady szyjki macicy
- Choroby – cukrzyca, nadciśnienie, choroby autoimmunologiczne
- Styl życia – palenie, nadwaga, stres, praca fizyczna, alkohol
Dlatego po pierwszym poronieniu zaleca się wykonanie podstawowych badań krwi, USG oraz konsultację ginekologiczną. Jeśli problemy się powtarzają, konieczne są dodatkowe, specjalistyczne badania.
Jak już wspomniano, naukowcy wyróżniają kilka potencjalnych przyczyn poronień. Są to między innymi czynniki genetyczne, hormonalne, anatomiczne oraz różne choroby. Bardziej szczegółowo, do genetycznych przyczyn zalicza się nieprawidłowości chromosomowe płodu oraz mutacje genowe. Z kolei wśród hormonalnych przyczyn wymienia się zaburzenia hormonów płciowych, tarczycy, przysadki oraz zespół policystycznych jajników. Jeśli chodzi o czynniki anatomiczne, to należą do nich wady macicy, mięśniaki, polipy oraz wady szyjki macicy. Chorobami, które zwiększają ryzyko poronienia, są między innymi cukrzyca, nadciśnienie tętnicze oraz różne choroby autoimmunologiczne.
Nie bez znaczenia jest również styl życia kobiety. Palenie papierosów, nadwaga, przewlekły stres, praca fizyczna oraz picie alkoholu – to wszystko może zwiększać ryzyko utraty ciąży. Dlatego przyszłe mamy powinny zadbać o zdrowy tryb życia już na etapie planowania potomstwa.
Badania krwi
- Morfologia – ocena parametrów krwi, anemia
- Hormony – progesteronem, estradiolu, TSH
- Przeciwciała antyfosfolipidowe, antykardiolipinowe
- Homocysteina – podwyższony poziom grozi poronieniami
- Prolaktyna – zbyt duże stężenie zaburza cykl i owulację
- Glukoza – w celu wykluczenia cukrzycy
Badania genetyczne partnerów pomogą ocenić ryzyko aberracji chromosomowych u płodu. Obejmują:
- Kariotyp – badanie chromosomów
- Genetyczne testy predyspozycji
- Badania materiału po poronieniu
Badania krwi są podstawowym elementem diagnostyki przyczyn poronień. Pozwalają ocenić ogólny stan zdrowia kobiety oraz wykryć ewentualne nieprawidłowości, które mogą prowadzić do utraty ciąży.
Jednym z kluczowych parametrów jest morfologia krwi. Dzięki niej można zdiagnozować anemię, czyli niedobór czerwonych krwinek, która może utrudniać prawidłowy przepływ krwi przez łożysko.
Niezbędne jest również oznaczenie poziomu kluczowych hormonów zaangażowanych w cykl miesiączkowy i utrzymanie ciąży, takich jak progesteron, estradiol czy hormon tyreotropowy TSH. Ich nieprawidłowe stężenia świadczą o zaburzeniach hormonalnych, które mogą zaburzać jajeczkowanie, owulację oraz implatację zarodka.
Kolejnym badaniem są przeciwciała antyfosfolipidowe i antykardiolipinowe, których podwyższony poziom wiąże się ze zwiększonym ryzykiem poronień nawykowych.
Istotne jest również oznaczenie homocysteiny. Jej zbyt duże stężenie prowadzi do uszkodzeń śródbłonka naczyń krwionośnych i może powodować poronienia.
Niezwykle ważna jest także kontrola poziomu prolaktyny, ponieważ jej nadmiar zaburza prawidłowy cykl miesiączkowy i owulację.
Ponadto, należy wykonać badanie poziomu glukozy, aby wykluczyć cukrzycę, która zwiększa ryzyko poronień.
Badania genetyczne partnerów, takie jak kariotyp czy testy predyspozycji, pomogą ocenić ryzyko wystąpienia aberracji chromosomowych u płodu. Mogą ujawnić translokacje lub mutacje predysponujące do poronień.
Analiza materiału z poronienia pozwoli z kolei stwierdzić, czy doszło do nieprawidłowości chromosomowych, które mogły doprowadzić do utraty ciąży.
Dzięki omówionym badaniom diagnostycznym możliwe jest wykrycie przyczyn poronień nawykowych i wdrożenie odpowiedniego leczenia, zwiększającego szansę na donoszenie kolejnej ciąży.
Kiedy i gdzie wykonać badania?
Po pierwszym poronieniu wystarczą podstawowe badania krwi, USG, wizyta u ginekologa.
Jeśli problemy nawracają, konieczna jest dalsza diagnostyka i leczenie w poradni leczenia niepłodności lub specjalistycznym ośrodku.
Tam można wykonać badania hormonalne, immunologiczne, genetyczne i inne specjalistyczne konsultacje. Pomoże to znaleźć przyczynę poronień i odpowiednio je leczyć.
Najważniejsze to nie tracić nadziei. Wielu specjalistom udało się pomóc parom, które zmagały się z nawracającymi poronieniami. Dzięki odpowiedniej diagnostyce, leczeniu i wsparciu psychologa można z powodzeniem donosić kolejną ciążę.
